Wysokie trybuny.

- Jeśli mam być szczery...to mnie to rybka, ludzie są w porządku albo nie, niezależnie do jakiego domu należą. - wzruszył ramionami - ale z tego co czasem widzę to faktycznie coś do siebie mają. A ciekawe być może, zobaczymy na jakim ta dwójka jest poziomie.

- Szukamy znicza, to wszystko. - wzruszył ramionami, po czym spojrzał zirytowany na dwójkę siedzącą w dole. - Te lenie nie grają, więc nie mamy wielkiego wyboru...
Zamachnął się i wyrzucił znicza. Natychmiast mała piłeczka zniknęła w ciemnościach. Policzył w myślach do dziesięciu, po czym wystartował, szukając wzrokiem piłeczki.

-Accio Ognista- mruknał wykonując gest różdżką ,a butelka która wcześniej przywołał Nate znalazła się w jego drugiej ręce, otworzył ją i wyciągnął w stronę Audrey -Pani Prefekt proszę pierwsza.

Wystartowała natychmiast za Nate'm, skupiając wzrok na nim i jego wyrazie twarzy. Nie, nie widzi znicza. Rozejrzała się dookoła. Uśmiechnęła się. Znicz zniknął jej z oczu prawie natychmiast. Zdecydowanie lepiej czuła się w roli ścigającej. Utkwiła wzrok w gryfonie.

//pytam się czy rzucamy kostkami?

Skinęła głową słyszac odpowiedź Ryo.
- Zobaczymy. Byle by z tej zabawy nie wywiązała się jakaś chora rywalizacja. - powiedziała z nadzieją. Patrzyła jak ta dwójka lata na miotłach. Nie miała ochoty słuchac kłótni który dom jest lepszy. Jak na razie oprócz Blake`a nie spotkała ślizgona który tak napradę nie lubił innych domów.
Wzięła butelkę od Ryo i upiła łyka.
- Dzięki.

//jeżeli kojarzycie jak rzucać kośćmi to mozecie się pobawić w tym temacie: https://magicschool.forumpl.net/rozmowy-niekonrolowane-f28/koci-t256.htm

- OOOIII!!! PIJĘ ZA TWOJE ZWYCIĘSTWO ELISABETH, WIEC SIĘ POSTARAJ!!!!- ryknął i też pociągnął z butelki. Spojrzał na Audrey - No co? Miałem jej kibicować ,ne?

- Ryo, w takim razie chyba będziesz musiał dzisiaj być bez alkoholu. - zaśmiał się. Miał nadzieję, że nie przegra z Elizabeth...

Uśmiechnęła się trochę ironicznie. Wiedziała, że ma małe szanse nigdy nie była dobra w szukaniu i łapaniu znicza. Drgnęła zobaczyła znicza w pobliżu obręczy. Położyła się płasko na rączce i wystrzeliła do przodu mijając rozglądającego się Nate'a.

Zaśmiała się.
- Nate ty też się lepiej postaraj. Wymyśle ci jakąś nagrodę jak wygrasz. Obiecuje ze będzie ciekawa i ci się spodoba. - mrugnęła do niego rozbawiona i upiła kolejnego łyka od Ryo. Patrzyła z szerokim usmiechem na ustach jak latają po boisku. W sumie tez by sobie polatała. Jednak jakoś jej się nie chciało. Poza tym nie była w odpowiednim stroju.
- Wiesz ze mozemu tu dosyć długo czasu spedzić? Jest ciemno. - zauważyła mówiąc do Ryo.

- Jeżeli tak przeszkadza ci moje towarzystwo...- westchnął boleśnie.

- W takich warunkach - machnął ręką - To nie jest takie łatwe, Audery.
Przemknął koło trybun i dogonił Elizabeth. Lecieli ramię w ramię, oboje śledząc wzrokiem piłeczkę.

Elisbeth dogoniła znicza i wyciągnęła ręke, miala pileczke juz w zasięgu dłoni gdy ta bzycząc zawróciła i przeleciała jej koło ucha nurkując w dół. Zatrzymała się gwałtownie i skierowała miotłę w dół pikując w stronę ziemi za piłeczką. Zawsze bała się robiąc ten manewr.

Zasmiała się.
- Nie przeszkadza mi. Po prostu stwierdzam fakt. - przygryzła wargę i wyciągnęła różdżkę. Machnęła nią oświetlając boisko. Tak może będzie im łatwiej. w razie problemów będzie się tłumaczyć. Miała jednak nadzieje ze nikt teraz im tu nie wparuje. Nie lubiła mieć kłopotów chociaż te ostatnie całkiem nieźle się skończyły.

- Dzięki! - mruknął w stronę Audrey. Zawrócił za Elizabeth i natychmiast zaczął lecieć w dół. Przybliżył się do znicza, ale widział, że dziewczyna jest właściwie na tym samym poziomie co on. Zmarszczył brwi.

Napił się z butelki i położył na trawie z rękoma pod głową - nie przesadziłaś trochę z tymi jupiterami? - mruknął zamykając oczy.

Zmrużyła oczy i machnęła różdżką. Światło przygasło jednak nadal jakby się tliło zeby im troche pomóc.
- No może troche. Ale tak może szybciej ktoś złapie tego znicza i będziemy opijać jego zwycięstwo. - powiedziała z szerokim uśmiechem na ustach. Zerknęła w stronę zamku. Prawie wszystkie światła pogasły, ale w sumie było już po północy. Też powinni powoli się zwijać.

-Prawda....niech się pospieszą bo zasnę i nie wiadomo co nasz dowcipny kolega - zaznaczył jadowicie - wymyśli.

- Oki...jest mokro, spadamy stąd?- zerwał się na równe nogi i wyciągnął rękę do Audrey.

Zaczął się śmiać. To tyle, jeśli chodzi o jego nagrodę. Trudno.
Zszedł z miotły i dołączył do Audrey i Ryo. Jego włosy zaczęły się kręcić pod wpływem wody, a on zirytowany pokręcił głową, rozpryskując dookoła siebie malutkie kropelki deszczu.

Elisabeth miękko wylądowała na ziemi. Zeszła z miotły - To co koniec? - Przeciągnęła się - Szkoda, że nie dokończyliśmy, może innym razem- uśmiechnęła się

Zasmiała się i chwyciła Ryo za rekę. Wstała poprawiając spódnicę i otrzepała się lekko z ziemi.
- Dobra dzieci, czas do łóżek. Jest po północy i tak macie ze mną za dobrze. - mrugnęła do nich rozbawiona. Przeciągnęła się lekko i uśmiechnęła się szerzej.
- Musze was pilnowac czy sami traficie do łózek? - zapytał profilaktycznie. Nie chciało jej się za nimi łazić, więc miała nadzieje ze sami trafią do siebie. Wolała żeby nie spotkali po drodze jakiś nauczycieli. Nie fajnie by było dla nich glównie. Machnęła różdżką i swiatła zgasły.

- Mnie możesz odprowadzić- uśmiechnął się słodko - Czy ja zawsze muszę kończyć mokry kiedy was spotykam? - zamarudził już kierując swoje kroki w stronę zamku.

Uśmiechnęła się, nie był to uśmiech do końca miły, ale cóż dziewczyna się starała - Postaramy się- szczerze mówiąc nie miała jeszcze ochoty iść spać. Rozejrzała się, zrobiła się ciemno i była mżawka. Westchnęła i odpaliła papierosa. W tym czasie machnęła różdżka na miotłę i odesłała ja do zamku.

- Wiesz, Ryo raczej nie trafi. - zaśmiał się wesoło. Deszcz już mu w ogóle nie przeszkadzał. - Ale spokojnie, doprowadzę go do dormitorium. Jeszcze się maluszek zgubi... - połaskał go czule po czuprynie, jak jakieś małe dziecko. xD

-Czuje się zgwałcony...- pociągnął nosem żałośnie.

Pokręciła głową rozbawiona.
- Dobra, to odprowadź go. A tobie zaufam. - powiedziała przyjaźnie do dziewczyny. Nic do neij nie miała. Miała nawet gdzieś to czy jest ślizgonką czy nie. Jeżeli się nie rzucała to była w porządku. Patrzyła jeszcze chwile na nich a potem poszła za całą grupą do zamku.

Zgasiła papierosa i udała się za Audrey do zamku.

Stwierdziła, że czas wracać, podniosła się więc, otrzepała szatę i ruszyła do zamku.

Gdzie indziej mógłby się znaleźć Logan jak w pobliżu boiska. To już była codzienność. Sumienny pan Valmont odrobił już wszystkie lekcje, napisał głupie wypracowanie dla Snape'a ale on powinien być z niego zadowolony. Większość swojego wolnego czasu spędzał w tych okolicach zamku także nie powinno być to dla nikogo zdziwieniem. Swój wzrok zatrzymał na boisku, próbując skupić się na wymyśleniu jakiejś ciekawej taktyki.

Niestety tym razem Lorelei nie mogła się poszczycić taką sumiennością. Wyjątkowo ten jeden raz zostawiła odrobienie pracy z eliksirów 'na później' całą resztę kończąc w piątek. I tak cały weekend zabierała się do ostatniego zadania, lądując w niedzielny wieczór z zapisaną zaledwie połową. Tak, dla niej niestety, bo nie przepadała za tym przedmiotem. Chyba po po prostu była zbyt spontaniczna i niecierpliwa chwilami, żeby zapamiętać i prawidłowo odważyć, czy też powrzucać wszystkie składniki, co sumowało się prawie zawsze złym wywarem. Wnioskując, trudno, żeby przepadała za wypracowaniami z tego przedmiotu, prawda?
Po chwili wbijania bezsensownego wzroku w PW w pergamin, wzięła go z piórem ze sobą i wyszła z zamku, chcąc dokończyć pracę na świeżym powietrzu, o. Z nadzieją oczywiście, że dostanie tam olśnienia i pójdzie o wiele lepiej... Wybrała trybuny, żeby mieć 1.spokój, 2. gdzie usiąść. Proste.
Gdy doszła do celu, na jej twarzy ukazał się mimowolnie lekki zadowolony uśmiech, oto jej 'oświecenie'. Stało niedaleko. Oczywiście, od razu rozpoznała znajomą ciemną czuprynę.
- Logan, z nieba spadłeś - stwierdziła z entuzjazmem, czując, że pójdzie jej z tymi eliksirami na prawdę dobrze teraz xd. Pominęła fakt, że chłopak wydawał się całkiem zamyślony i nieobecny... no więc cmoknęła go w policzek krótko na przywitanie, jakby czasem jej nie usłyszał.

Nie chcąc się chwalić akurat Valmont był dobry z eliksirów. Ogółem był osobą dosyć cierpliwą i w odpowiedniej chwili umiał opanować wszystkie swoje emocje, by spokojnie podejść do zadania. Wygodnie rozsiadł się na jednej z ławek wyciągając daleko nogi przed siebie. Skrzyżował ręce układając je na kolanach. Oczywiście minęło trochę czasu zanim otrząsnął się z tego zamyślenia. Kiedy poczuł buziaka na swoim policzku po prostu odwrócił się zaskoczony, dopiero po chwili dotarły do niego słowa Lor. Kiedy się w końcu 'obudził' wyszczerzył zęby w szerokim, uroczym uśmiechu zupełnie typowym dla tego sympatycznego chłopaka. -Nie pamiętam żebym skądś spadał..no ale..- Powiedział rozbawiony i zaśmiał się krótko. -Co tam masz?- Zapytał zaciekawiony mrużąc swoje oczy i sięgnął po kartkę którą trzymała dziewczyna. Przeczytał parę słów z początku i ponownie się zaśmiał. -Jeszcze nie skończyłaś ? - Zapytał się rozbawiony przewracając kolejne kartki. Spojrzał się z dezaprobatą na blondynkę i westchnął. Nie musiała nic mówić bo on już wiedział czego od niego będzie oczekiwała dziewczyna. -Daj pióro.- Oznajmił jej uśmiechając się pod nosem. Gdy tylko otrzymał coś do pisania zaczął poprawiać i dopisywać parę rzeczy. -Czasem myślę, że jestem za dobry.- Zaśmiał się pod nosem nie przestając pisać. -Kiedyś się odwdzięczysz.- Podsumował tylko krótko i mrugnął do niej cały czas bazgrząc na papierze.

Usiadła koło chłopaka, oczywiście nie protestując, gdy zabrał jej zadanie. Może podświadomie sama właśnie tutaj przyszła, chcąc go spotkać? Poniekąd prawdopodobne, luzie w desperacji różne rzeczy robią. W każdym razie po chwili wręczyła Puchonowi także pióro z równie uroczo zadowolonym uśmiechem i krótkim - proszę bardzo.
Usadowiła się wygodni, składając nogi po turecku tak, żeby być przodem do Logana na ławce i kątem oka zerkała na to, co dopisuje.
- Nie, jesteś akurat - odpowiedziała z przekorą, specjalnie, żeby czasem się nie rozmyślił, choć było to wątpliwe. Chyba gdyby nie pomoc chłopaka czasami, to na eliksirach Snape by ją zabił z bezsilności. Zaśmiała się krótko później
- Jasne, a jak byś chciał? - spytała ze śmiechem, nadal ze zwykłej ciekawości patrząc od czasu do czasu na to, co pisze. Skąd on to wszystko wie? Tak, jej mina właśnie to pytanie miała wyrysowane idealnie.

Więc dokończenie i poprawienie wypracowania nie zajęło mu wcale dużo czasu. W końcu pamiętał jeszcze dobrze swoje więc tylko pozmieniał parę rzeczy ale sens został ten sam. Więc nie było z tym problemu. Po chwili oddał jej gotowy arkusz i uśmiechnął się szeroko do dziewczyny odwracając na nią swój wzrok. -Nie powinien się połapać, że ...korzystałaś z pomocy.- Stwierdził z lekkim rozbawieniem. Bawił się jeszcze przez chwilę piórem w ręce no ale również koniec końców oddał pióro na jej ręce. -Taa...jasne.. jestem akurat.- Powiedział z sarkazmem i zaśmiał się. -Gdybym był 'akurat' to nie mogłabyś mnie ot tak wykorzystywać.- Wyszczerzył się w szerokim uśmiechu ujawniającym szereg równych i białych zębów. -Zresztą nie ważne. Nic na to nie poradzę.- Wzruszył ramionami cały czas się uśmiechając. Słysząc jej pytanie zmrużył delikatnie oczy jakby nad czymś głęboko się zamyślając. -Coś wymyślę w najbliższym czasie...- Stwierdził tylko z nutką tajemniczości w głosie. I niech się Lor boi. W końcu wyobraźnia Valmonta nie ma granic.

Pokręciła tylko nieznacznie głową z niedowierzaniem, odbierając gotowe wypracowanie i pióro. Położyła wszystko obok na ławce, jeszcze tylko przeglądając krótko cały tekst. No cud, jak nic.
Z niewinną minką i podobnym uśmiechem 'jakby nigdy nic' wzruszyła ramionami, na znak, że to nie jej wina przecież - możliwe, nie wykluczam - przyznała z rozbrajającą szczerością na to wspomniane wykorzystywanie, choć oczywiście ona by tego słowa nie użyła. Ot, zasięganie pomocy, ha.
- I lepiej nawet poradzić nie próbuj, bo co ja zrobię? Przecież zginę marnie w zimnych i ciemnych lochach! Nie dopuścisz do tego. - powiedziała to wszystko z nagłym jakby przestrachem i trwogą. Tylko przy ostatnim zdaniu popatrzyła na Logana wnikliwie, mrużąc oczy tak, jakby chciała samym tym wymusić na chłopaku potwierdzenie. Inna rzecz, że dobrą szczególnie aktorką nie była i widać było, że hamuje śmiech.
- Już się bać zaczynam - mruknęła tylko na tą jego tajemniczość i parsknęła cicho pod nosem. No, ciekawe, co znowu wymyśli.

Według mnie wykorzystywanie to ładniejsze słowo. Oczywiście zależy to od punktu widzenia tego kogoś i jego brudnych myśli. Słysząc jej panikę po prostu się zaśmiał. Jego dłonie ułożyły się w geście 'easy girl'. -Spokojnie.Na razie możesz na mnie liczyć na eliksirach. - Stwierdził rozbawiony opuszczając ręce. -Nie pozwolę na to, żebyś zginęła.- Oznajmił dumnym tonem wskazującym na to, że niczym rycerz zrobi wszystko byle tylko bronić honoru swojej damy. No ale oczywiście zaraz na jego ustach pojawił się szeroki i rozbawiony uśmiech, którego Valmont nie mógł powstrzymać. Zmrużył lekko powieki odwzajemniając jej wnikliwe spojrzenie, ale zaraz potem westchnął. Nie miał szans wygrać w 'bitwie na spojrzenia' czy coś w tym stylu. Wyszczerzył zęby w łobuzerskim uśmieszku -I tak powinno być.- Odpowiedział zaczepnie unosząc jedną z brwi w górę. Brzmiał teraz jak prawdziwy ślizgon, ale oczywiście nie wytrzymał tak długo i również parsknął śmiechem.

Teraz to ona uniosła pytająco brwi z podejrzliwością, godną najlepszego detektywa.
- Na razie...? Ty coś sugerujesz, Valmont? - spytała, składając usta w dzióbek i wbijając w niego oczekujące spojrzenie. No, znowu bardziej 'grała', zwyczajnie złapała go za słowo. No bo przecież nie mógł tej pomocy przerwać, nie? Nie, nie mógł.
- Żółty rycerzyk - mruknęła pod nosem rozbawiona na jego obietnicę, śmiejąc się pod nosem. Gdy zaczął tą swoja ślizgońską grę, przewróciła oczami znowu się śmiejąc i poczochrała mu włosy - no, już przestań. Bo ci zostanie - ostrzegła, poruszając przy tym znacząco brwiami.

Na jego usta wstąpił figlarny uśmieszek, oznaczający, że aniołek może mieć coś na sumieniu, albo ma jakiś brzyydki plan. -Jaa? Ja nic nie sugeruje.- Powiedział niewinnym tonem robiąc przy okazji słodkie oczka, a la kot ze shreka. Oh tak Valmont mógł być czasem bardzo przekonywujący gdy tylko chce. Słysząc komentarz o rycerzyku po prostu zaśmiał się pod nosem. -Mości Pani, jam przybył na twoje rozkazy. Moje serce czyste i wierne oddaje tobie w podzięce.- Powiedział iście szarmanckim tonem i ukłonił się należycie gestykulując przy tym ręką jak prawdziwy książę. Zaraz potem wybuchnął głośnym śmiechem. -Dobra już spokój księżniczko.- Powiedział zdecydowanym tonem i wyszczerzył zęby w rozbrajającym uśmiechu. -Zanim przyszłaś myślałem o paru nowych zagraniach.- Stwierdził zamyślonym tonem i odwrócił swój wzrok w kierunku boiska. Dla twojej wiadomości Logan jest kapitanem drużyny huffa ^^

Pokręciła tylko krótko głową z teatralnym westchnięciem, nie komentując już, chociaż rozbawione iskierki nadal rozjaśniały jej oczy. gdy jednak wygłaszał to piękne przemówienie, przez cały czas powstrzymywała śmiech, na koniec wtórując mu śmiechem.
- Uważaj, bo się przyzwyczaję - ostrzegła go, szczerząc się wesoło. To by było zabawne w sumie... no, przynajmniej dla dziewczyny.
Gdy 'zarządził' spokój, skwitowała to tylko krótkim parsknięciem i posłusznie zerknęła w stronę boiska. Dobry był taki Logan czasami też właśnie dlatego. Żeby jakoś ogarnąć panienkę Clavier i otrzeźwić, uspokoić. No, zwłaszcza na lekcjach, gdzie jednak spokój i skupienie się przydawało, jakby nie patrzeć.
- No wiec słucham, kapitanie - powiedziała nawet poważnie, ale zerkając na niego z ukosa i unosząc lekko kąciki warg w półuśmiechu. Ale na prawdę się skupiła teraz... no, ciekawa była tych jego nowych wymysłów.

Nic nie odpowiedział tylko rzucił jej rozbawione spojrzenie stanowczo kończąc temat rycerzy, księżniczek i innych bzdur. Trzeba było wracać do rzeczywistości. Nawet nie zauważył kiedy zrobiło się zimno. Zmarszczył lekko czoło i zapiął granatową bluzę pod samą szyję. Wzdrygnął się lekko. Przeniósł spojrzenie na Lor. -Nie jest Ci zimno?- Zapytał jak to zwykle troskliwy Logan martwiący się o wszystkich. Słysząc ' kapitanie' uniósł lekko kąciki ust w górę. Kiedy tak do niego mówili czuł się dumnie, czuł się kimś ważnym i odpowiedzialnym. Po prostu jego ego rosło w oczach. Ale oczywiście sława mu nie odbiła od kiedy został głównym zawodnikiem. Nadal był tym samym uroczym, wiecznie uśmiechniętym Valmontem. -Na razie nic nie dopracowałem do końca, dowiecie się na najbliższym treningu.- Oznajmił dziewczynie z lekkim uśmiechem. W końcu Logan był takim typem który zawsze musi mieć wszystko zapięte na ostatni guzik. Nie lubił 'burdelu'. Jeżeli za coś się zabierał to porządnie i podchodził do tego niczym perfekcjonista. Wszystko zawsze musiało być idealne. -W ogóle poza treningami i nieodrobionymi pracami z eliksirów to co u Ciebie ?- Zapytał rozbawionym tonem szczerząc przy tym uroczo ząbki.