Kamiennie Ławki.

Przewróciła oczami wymownie i zerknęła krótko za odchodzącą ślizgonką, nie odprowadzając jej wzrokiem. Cholera, gdzie wszyscy są.
- Do zobaczenia Francuzie, może innym razem pogadamy dłużej... może cię czegoś w tej Francji nauczyli ciekawego - rzuciła swobodnym tonem do chłopaka, unosząc wargi w półusmiechu, po czym uniosła rękę, wykonując krótki gest w powietrzu na pożegnanie i odeszłą w swoim kierunku, niekoniecznie tym do zamku. Wczesna pora była...

Odprowadził obie dziewczyny wzrokiem, po czym skierował się w stronę jeziora. Znudzony wyciągnął z torby przewieszonej przez ramię radio i zaczął w nie stukać różdżką w nadziei, że znajdzie jakiś w miarę normalny kanał.

Drobna postać w ciemnym płaszczu spacerowała po zielonym terenie przynależącym do zamku, poruszając powoli nogami. Pogoda zdawała się nie dostrzegać, że do lata pozostało raptem kilka miesięcy i już najwyższy czas na trochę słońca i wyższe temperatury. Tymczasem Mer musiała z zimna schować dłonie do kieszeni swojego czarnego płaszcza, uprzednio stawiając kołnierzyk, który w pewnym stopniu chronił głównie jej szyję przed niemal lodowatym wiatrem chlastającym po wszelakich odsłoniętych partiach ciała.
Lekkim ruchem głowy rozejrzała się uważnie dookoła starając się dopatrzeć jakichkolwiek oznak życia, zrezygnowała jednak po chwili z owej czynności nie widząc w niej sensu. W końcu i tak nikogo nie znała, więc na co jej to?
Usiadła na małym skrawku jednej z ławeczek i założywszy nogę na nogę przymrużyła lekko oczy. Otworzyła je jednak po chwili słysząc czyjeś kroki. Rozejrzała się dyskretnie, po czym zauważywszy "intruza" westchnęła cicho pod nosem, podniosła się i powolnym krokiem wróciła do zamku.

Elisabeth wyszła z zamku podążając w bliżej nie określonym kierunku. Musiała przyznać, że poziom nauczania był dość wysoki. Poprawiła sobie torbę na ramieniu rozglądając się za miejscem gdzie można by przysiąść. W końcu zdecydowała się na jedną z kamiennych ławek stojącą pod drzewem. Niedaleko na jednej z ławek siedziała dziewczyna wyglądała jakby przysypiała. Elisabeth westchnęła zaczynało się robić ładnie, coraz cieplej. Otworzyła kalendarz i znalazła bieżący dzień. Jeszcze dużo czasu pomyślała chowając go Chwilowo jeszcze nie ma się czym martwić. Wyciągnęła książkę do Historii Magii to była jej pięta achillesowa. Pogrążyła się w lekturze.
Po jakimś czasie Elisabeth przeniosła się nad jezioro.

Wyszła przed zamek, wcześniej odpowiednio zabezpieczając się przed wiosennymi deszczami i wiatrami kurtką. OPoczątkowy plan nadrobienia zadań domowych, zeby nie mieć wszytsko na ostatnią chwilę poszedł się paść, gdy w dormitorium zastała grupę podekscytowanych jakims idiotyzmem dziewczyn, a w PW stado całej reszty przedstawicieli jej domu urządzało mini-imrpezę z jakiegoś nieznanego blondynce powodu. Nie miała nastroju wyjątkowo na imprezowanie, co nie znaczyło, że miałą zły humor. Po prostu.
Zajęła jedną z wolnych ławek, choc i tak nikogo w pobliżu nie dostrzegła. Usiadła po turecku i zaczęłą kręcić między palcami magicznym kijkiem, który przy szybszych ruchach wystrzeliwał małe snopy niegroźnych, kolorowych iskier. Tu był przynajmniej spokój.

Wyszedł przed zamek z rękoma w kieszeniach. Był bardzo z siebie zadowolony. Można by wręcz powiedzieć że był z siebie mocno dumny. Udało mu się wreszcie. Co nie znaczyło że zrezygnuje teraz z Saphiry. Wreszcie to zrobili to miał cichą nadzieję na więcej.
Przy ławkach spostrzegł jakąś blondynkę. Kiedy podszedł rozpoznał puchonkę z tamtej imprezy. Uśmiechnął się i przysiadł obok. Odpalił papierosa i dopiero wtedy przeniósł na nią swój wzrok. Po chwili jednak spojrzał na różdżkę dziewczyny i uśmiechnął się pod nosem.
- Rodzice ci nie mówili zebyś sie nie bawiła takimi zabawkami? Jeszcze krzywde sobie zrobisz. - powiedział z szerokim uśmiechem na ustach.

Już kątem oka zauważyła, jak kontur jakiejś postaci zbliża sie w jej stronę. gdy był dostatecznie blisko, żeby go poznać, zerknęła na chłopaka przelotnie, sprawdzając kto to. Też poznała, Ryan. Tyle jej wystarczyło.
Odwróciła głowę w jego stronę z lekkim przyjaznym uśmiechem
- Cześć - rzuciła ot tak, z przyzwyczajenia, po czym jej uśmiech sie nieco poszerzył, słysząc pytanie - mówili, dlatego bawię sie tu, nie w domu - odpowiedziała, co najlepsze, poniekąd zgodnie z prawdą. Przecież w domu używać różdżki nie mogła.
- Rodzice nie mówili, że to dla dorosłych? - odwdzięczyła się podobnym pytaniem z błyskiem wesołości na twarzy, wskazując głową na papierosa w ręce ślizgona.

Zaśmiał się cicho.
- Mówili dlatego pale tu a nie w domu. - odpowiedział jej praktycznie tym samym zdaniem. Rozwalił się na ławce wygodniej i patrzył na dziewczynę cały czas uśmiechając się pod nosem. Z tego co pamiętał miała na imię Lorelei. Gdzieś tam pomiędzy stołem a podłogą się przedstawiali. Każdy każdemu i może dlatego nie był pewien jak ma na imię.
- Ja tam umre powoli, a ty jak źle coś zrobisz będziesz bez rączki latała. - powiedział totalnie niewinnie. Ale było pare takich przypadków w świecie magii ze ktoś przypadkiem sobie ręke urwał.

Parsnęła krótkim śmiechem i zerknęła na chłopaka
- Tak, ale wiesz. Siadłeś koło mnie, więc to ty możesz być bez rączki, nie ja - stwierdziła, poruszając znacząco brwiami, po czym znowu sie zaśmiała i przeniosła wzrok przed siebie na chwilę. To było zdecydowanie lepsze, niż siedzenie z tym stadem całym w pw.
- Jesteś w podwójnym zagrożeniu - mruknęła pod nosem podsumowując, wcale też nie kryjąc w tonie głosu rozbawienia.

Uniósł brwi zdziwiony.
- Serio? Urwałabyś mi te piękne rączki które tyle moga? - zapytał wsadzajac papierosa do buzi. Po chwili wyciągnął rece przed siebie i jakby się im przyglądał rozbawiony. Zaraz potem jednak już normalnie je położył.
- Tylko wiesz, jestem ślizgonem, bez rączek też potrafie zrobic krzywdę i się zemścić. - powiedział totalnie niewinnie jakby mówił o pogodzie czy czymś w tym rodzaju.

- Nie, to by był wtedy przypadek. Całkiem nie z premedyacją i z chęci - zapewniła go i jedynie nadal rozbawienie na twarzy zdradzało, że to żart. Popatrzyła na te jego 'cudowne rączki'
- Ha. ha. ha. A ja jestem puchonka i mam daleko to, że jesteś ślizgonem i próbujesz mnie nasraszyć - odpowiedziała i przechyliła głowę lekko na bok, aby wbic niego błękitne tęczówki z oczekiwaniem na kolejną światłą odpowidź. Wesoły uśmiech nadal błąził jej po twarzy, lecz nieco mniejszy.

Wzruszył ramionami.
[]- Przypadek czy nie, zniszczyłabyś moje rąsie a to wymagałoby zemsty.[/b] - powiedział patrząc na nią rozbawiony. Integracja między domami, tak? W każdym razie całkiem nieźle mu się z nią gadało.
Prychnął cicho.
- Czepiasz się wiesz? Jako żółtek powinnaś bardziej się mnie bać. - powiedział patrząc na błonia. Po chwili jednak znudził się gapieniem tam i zwrócił wzrok na dziewczynę. Usmiechał sie cały czas pod nosem.

- Może bym sie bała, gdybyś był chcoaiż trochę straszny - odpowiedziała z całkiem niewinną miną i takim też tonem, co z pewnością jej lepiej wychodziło niż jemu.
- Takiego 'bu' z wesołym uśmiechem się zazwyczaj nie boję - dodała z ostrzeżeniem, jakby przewidując, że to zrobi. Prowokowała? Niezbyt, odruchowo prowadziła tą rozmowę, jak zwykle mówiąc, potem myśląc. Niedobrze.
- Co do powinności, ty nie powinieneś ze mną siedzieć i rozmawiać, nie? - przypomniała sobie z cwaniackim usmeichem, choć nie powiedziała tego wytykająco czy z kpiną. Nie była taka, ha, bo puchonka xd. Zauważyła, tyle, ale nie miała nic przeciw jego obecności.

Prychnął cicho.
- W takim razie zmiataj stąd, puchonko. - powiedział rozbawiony. Jako ze był ślizgonem mial większe prawa i mógł tu siedzieć. No dobra może nie z tej racji, ale dlatego ze był facetem i był silniejszy. Bez najmniejszych problemów zepchnąłby ją z tej ławki gdyby naszła go taka ochota. A zawsze może najść więc niech panna puchonka się boi.
- Jestem straszny. Nie niszcz mojego wizerunku. - udał naburmuszone dziecko przy tym. Jakoś dziwnie dobry humor miał dzisiaj. Nie wiedział w sumie od czego to zalezy. Chociaż wiedział. Jednak trzeba się cieszyć póki jest.

- Pierwsza tu byłam i na razie nie mam zamiaru - odpowiedziała spokojnie, lekko znudzonym tonem, co było jedynie udawane, bo ta rozmowa jak na razie w żadym stopniu jej nie nudziła. I ona miała w rękach ciągle różdżkę, ha. Gdy usłyszała ostatnie zdanie nie wytrzymała i parsknęła śmiechem, chwilę nie rpzestajac się śmiać z tego, co nawidoczniej on uważał za jak najbardziej prawdziwe, pech.
- No, rzeczywiście. Tak straszny, jak ja w tym momencie wystraszona - przytaknęła, hamując powoli śmiech. MIedzy czasie odsunęła się nieco dla pozorów i nadal siedziała po turecku, ale teraz tak, żeby być całkiem przodem do niego. Niby był nieobliczalny, nie? Trzeba mieć na oku.

Prychnał cicho.
- Bedę chciał to cie po prostu zrzucę. - powiedział spokojnie. Uśmiechnął się jednak pod nosem. Był w stanie ją zrzucić. I to nawet tera zjkaby mu się nagle to zachciało. W sumie to musialby być ciekawy widok. No ale miała różdżkę w dłoni. Wolał nie ryzykować zycia bez rączek.
- No i bardzo dobrze. - powiedział niby groźnym tonem. W takich momentach mial wrazenie ze nadaje się bardziej do jakiegos bardziej wesołego domu. Ale w sumie to ze był ślizgonem nie oznaczało ze nie może mieć czasem takiego dnia, prawda?

Parsknęła jeszcze krótko pod nosem, kręcąc z rozbawieniem głową
- No zielony, nie wyszło ci dzisiaj to straszenie do końca - powiedziała, puszczając mu oko wesoło
- Skoro taki jesteś groźny, to lepiej pójdę już... - dodała, jakby rzeczywiście przestrasonym na moment głosem, jednak nigdy nie była dobrą aktorką, więc wcześniejszy wyraz twarzy pojawił się tak szybko, jak zniknął.
- Do zobaczenia - rzuciła, machając krótko ręką, po czym wstała i rzucając mu jeszcez chwilowe spojrzenie z przyjaznym całkiem uśmiechem, ruszyła w stronę zamku.

Pokręcił głową i złapał ją za rekę.
- Siadaj, nie zjem cie. Ja tylko tak wyglądam. - mrugnął do niej rozbawiony. Jednak po chwili puścił jej rękę i sam też wstał. Przeciągnął się mocno i spojrzał w stronę zamku. Podszedł do niej.
- Skoro tak to chodźmy razem. pw mamy niedaleko siebie. - mrugnąl do niej rozbawiony. Puchoni i ślizgoni pokoje wspólne mieli dosyć blisko siebie, więc to akurat nie był problem.

Elisabeth szybkim pewnym siebie, jak zawsze, krokiem wyszła z zamku na kamienne ławki. Co prawda powinna stawić się już na lekcje, ale jakoś nie miała ochoty. Miała wrażenie, a teraz już pewność, po rozmowie z bratem, że eliksir, który zrobiła był delikatnie mówiąc niedopracowany. Efektem teraz była prawie dwutygodniowa luka w pamięci. Ziewnęła patrząc w stronę w którą szło się do lasu. Pozostaje mieć nadzieję, że nikogo nie przekąsiłam. Wyciągnęła z kieszeni zmiętą miękką paczkę papierosów marlboro. Włożyła do ust jednego, schowała paczkę z powrotem do kieszeni i zajęła się poszukiwaniami zapalniczki - Okropne mugolskie nawyki - prychnęła z pogardą, sama do siebie. Wyciągnęła różdżkę z tylnej kieszeni spodni. Na jej końcu dwie sekundy później pojawił się mały płomyczek. Odpaliła papierosa. Zgaszona różdżka wylądowała na swoim miejscu kieszeni. Zaciągnęła się parę razy. Postała jeszcze chwilę a potem usiadła na ławce. Po kilku minutach wstała i wróciła do zamku. Musiała sprawdzic jakie zaległości w nauce sobie zrobiła. Nie pamiętała zupełnie nic.

Co mógł robić Paul? To było jasne, że nie będzie się uczył. Taka piękna pogoda, że aż żal było siedzieć w zamku. Dlatego sobie wyszedł, dochodząc na kamienne ławki. Tam sobie usiadł i odpalił papierosa. Rozglądał się po błoniach. Za dużo tu osób nie było, no ale trudno. Nie będzie z kim pogadać... Chociaż w sumie i tak chciał wyjść tylko na chwile a potem wrócić do dormitorium. Zobaczymy jak to wyjdzie.

Nie wyjdzie, bo o to pojawiła się marlenowa, która wracała skądś, z bliżej nieokreślonego miejsca na ziemi i była w doskonałym humorze. Tak bardzo jej dopisywał, że aż wydarła się na jednego z pierwszaków którzy spieszyli na zielarstwo tym samym przecinając jej drogę na skróty. A tak przecież nie można. - Levitz na lekcje - rzuciła chłodno, na przywitanie. Nieładnie się nie uczyć.

Faktycznie, skoro drze się na wszystko to ma wręcz idealny humor. Słyszac głos dziewczyny uśmiechnął się pod nosem i uniósł na nią wzrok. Spokojnie się zaciągnął i powoli wypuścił dym z płuc. - Bawisz się w dobrą Gryfonkę wyganiając mnie na lekcje? - zapytał unosząc brwi. Lata przyzwyczajeń do jej chłodnego tonu robiły swoje. Przy okazji zastanawiał się jak można jej nie lubić, a przecież tyle osób w szkole jej nie lubiło, albo sie jej bało. Dziwne.

Też nie rozumiała jak ktoś może jej nie lubić. Przecież jest idealną koleżanką, dobrą i w ogóle miłą. a tu nagle bach, po prostu jej nie lubią. Dziwne. Też ją to zastanawiało, ale nie zaprzątała sobie tym głowy. Stanęła przed nim opierając ręce o biodra i robiąc kapryśną minę z ustami zaciśniętymi w dzióbek. - Cholernie dobrą gryfonkę - Stwierdziła sucho i po chwili podniosła palca do policzka, żeby tak w delikatny sposób go naprowadzić w jaki sposób witają się przyjaciele.

Zasmiał się cicho słysząc jej odpowiedz. Marlen udająca dobrą Gryfonke. Cudownie. Mimo to podniósł się i pocałowal ją lekko. Na złość jej jednak nie w policzek a w usta. Potem znowu usiadł na ławeczce i podal jej paczkę papierosów. - Więc, cholernie dobra Gryfonko, co cie tu sprowadza? - zapytał rozbawiony.

Oblizała odruchowo wargi, patrząc na niego spod byka, nie lubiła jak robił coś po swojemu. To było mniej fajne. Wzięła papierosa i usiadła obok czekając na ogień. - Mnie? No nie wiesz? Szukałam cię po całym zamku bo nie ma cie na zaklęciach! - rzuciła ironicznie wystawiając twarz na promienie słoneczne.

Właśnie dlatego robił po swojemu. Ulegał jej dosyć często, ale czasem wolał w takich drobniejszych sprawach zrobić coś tak jak on chciał, a nie ona. Wziął z powrotem paczkę fajek i podał jej ogień. - Uważaj bo pomyśle, że serio się tak o mnie martwisz. - powiedział spokojnie. Troskliwa Marlen. Opiekuńcza Marlen... To nawet dziwnie brzmiało w jego myślach, a co dopiero jakby to wypowiedział na głos.

Oksymoron, chociaż tak na serio to bardzo często przejmowała się przyjaciółmi. Chyba dlatego zasilała armię czerwonych lwów, bo tiara odkryła w niej dar do bycia dobrą przyjaciółką. Spojrzała na niego jakby z choinki spadł. - Mówiłam ci, nie myśl. - Stwierdziła tylko i poczochrała mu włosy. Po chwili wróciła do obserwowania ludzi.

Być może. Ale to chyba był jedyny powód dlaczego trafiła do czerwonych. Mimo to nie widział jej w barwach Slytherinu. Sześć lat przyjaźni robi swoje. To już tyle minęło? Zaraz wakacje i ostatni rok szkoły. - Mówiłaś, ale jak zwykle nie słucham. - powiedział z uroczym uśmiechem na ustach. Zaraz potem się skrzywił czując jak dziewczyna czochra mu włosy. Nie lubił tego.

Ale ona uwielbiała, miał takie fajne włosy, w sam raz do takich rzeczy. - Widzisz? Gdybyś słuchał to byś się nie wygłupiał co chwila Levitz - odparła gładko, wcale nie zrażona tym że jej nie słuchał. Kłamał, wiedziała że nawet jak nie chce jej słuchać to i tak pamięta o tym co mowi. Proste, w końcu sześć lat się znają.

Wywrócił oczami. - Innym się to podoba, tylko tobie nie. - powiedział rozbawiony opierając się wygodniej o oparcie ławeczki. Czemu to jest takie niewygodne? Nie mogli zrobić wygodniejszych ławeczek, żeby można było tutaj spokojnie siedzieć? Poza tym no kłamał. I tak jej słuchał, ale zwykle po prostu robił jej na złość.

Nie można robić jej na złość, bo Graves łatwo wpada w złość i bardzo długo potrafi być urażona. Bo oczywiście nie krzyczy, nie tupie nogami i nie rzuca przedmiotami w innych. To robi tylko wtedy gdy doprowadzona zostaje do granic wytrzymałości. Rzadko. - Inni kłamią, ja nie - bo i po co miałaby kłamać, przekonana o własnej doskonałości pozwalała sobie na mówienie innym co o nich myśli. Też odczuła że ławki są niewygodne, dlatego leniwie, bez większych problemów siadła Paulowi na kolana.

Łatwo wpada w złość? Nie rzuca przedmiotami w innych? Levitz mial na ten temat zupełnie inne zdanie, ale to można pominąc. Na szczęście nie za często od niej obrywał. W końcu przestał robić za worek treningowy dla elyty ^^" - Serio? No niech ci będzie. - mruknąl tylko po to aby nie prowadzić tej bezsensownej wymiany zdań. Kiedy usiadła mu na kolanach westchnął cicho i objał ja w pasie. - Niedługo wakacje. - powiedział opierając brodę na jej ramieniu.

- Wiem, to będzie straszne. Pewnie zrobią jak co roku kolonie - mruknęła wzruszając ramionami, celowo bo nie lubiła jak ludzie sie do niej kleili. A on właśnie naruszał jej przestrzeń życiową co było jeszcze mniej fajne. - Weź Levitz, masz ciężką brodę - żachnęła się, chcąc żeby na serio się odkleił. Biedna Marlen, cnotka i w ogóle nie lubiąca dotyku, a on jeszcze się opierał.

Kiedy wzruszyła ramionami oczywiście broda mu podskoczyła i prawie ugryzł się w jezyk przez to. Oczywiście zapomniał o tym, że zbliżanie się do Marlen kończy się tego typu urazami. - Nie musimy jechać na kolonie. - powiedził opierając się znowu o oparcie ławeczki. - Możemy pojechać gdzieś indziej, bo te kolonie są nudne. - dodał po chwili patrząc na dziewczynę.

Jasne że mogli, ale jeszcze kwestia jej bardzo konserwatywnych rodziców pozostawała. Bo przecież coś wymyślą żeby ich ukochana jedynaczka się nie nudziła w lato - Tak, na pewnoo. Za niedługo będę mieć siedemnaście lat. Nie chcę być starą - Stwierdziła zagryzając wargę. - Wiesz że Blake ma robić imprezę niedługo? - spytała, wspominając swojego bliskiego znajomego z dzieciństwa.

O jej rodzicach w sumie nie pomyślał. Jego na bank nie będą mieli nic przeciw, nawet chętnie się go pozbęda na te wakacje. - Nie będziesz stara. Bedziesz starsza tylko. - wywrócił oczami. Stara to ona będzie dopiero około 30. - No słyszałem... - odparł przypominając sobie o tym że pół szkoły o tym gada. A większa część z tych co tak gadają zapewne nie będzie zaproszona.

- Jakiś ty miły - prychnęła. Wiedziała lepiej, będzie stara i nic tego nie zmieni. Chociaż, na bank będzie ładna. Mimo kolejnego roku. - Nieważne zresztą. - wzruszyła ramionami i dopaliła papierosa. Na serio nie miała ochoty na pieprzenie o niczym.

Wywrócił oczami. - Stara się zrobisz około 30 i wtedy będę ci to wypominał. Teraz jeszcze nie jesteś stara. - powiedział spokojnie. Jeżeli nie miała ochoty na pieprzenie o niczym to może niech zaproponuje coś o czym mogą gadać. Albo robić, mu to za bardzo różnicy nie robiło.

Elisabeth wymknęła się z zamku na błonia. Miała ochotę zapalić, a brakowało jej takiego tupetu by robić to w pokoju wspólnym. Mogła iść do toalety, ale po co jak już się wymykać to w taką pogodę na dwór. Usiadła an jednej z ławek zapalając papierosa. Kiedy skończyła zgasiła go o próg śmietnika i wrzuciła (wow) do śmietnika. Odwróciła się zgrabnie na pięcie i ruszyła w stronę zakazanego lasu.