Dormitorium klasy 6tej.

- O tym co można porobić, ale nic mi do głowy nie przychodzi. - powiedziała niezadowolona. Usiadła na łóżku i patrzyła na niego przechylając lekko głowę. - Lataliśmy już na miotle, skakaliśmy po łóżku, biliśmy się na poduszki... - powiedziała wyliczając na palcach sądząc ze Nate nie zauważył jej dziwnego zachowania. W sumie się z tego cieszyła bo jak miała mu to wszystko wytłumaczyć. Znowu położyła się na łóżku i zaczęła się turlać po nich. Po chwili jednak przestała lądując na brzuchu. Rozłożyła ręce. - Patrz, jestem żabą którą przejechał walec. - zaśmiała się cicho wyobrażając sobie jak by wyglądała gdyby ją walec przejechał. Pewnie wtedy to by było mniej śmieszne, ale teraz było zabawne.

Widział, że nie dlatego się zarumieniła, ale skoro nie chciała mówić, to nie będzie z niej tego wyciskał. Nie po to byli przyjaciółmi żeby stracić to zaufanie pomiędzy nimi zbyt dużą dawką ciekawości. Jeśli będzie chciała, to mu o tym powie i tyle.
Przyjżał jej się uważnie. Jak żaba raczej nie wyglądała, żaba jest oślizgła i brzydka. I w ogóle fuj. To zwierze było jednym z niewielu, których nie lubił.
- Tak leżąc mi bardziej przypominasz Ryo po upiciu. - powiedział przekrzywiając głowę i drapiąc się po niej. Tak, to była mniej więcej ta sama pozycja.
Wolno wstał i chwycił swoją kołdrę. Podszedł do Audi i zarzucił pościel na nią, kompletnie ją zakrywając. Przytrzymał końcówki materiału by nie mogła wyjść, pozostawił jednak otwór, by mu się tam nie zadusiła.
- Porywam cię. - zaśmiał się cicho.

Powiedziałaby mu, gdyby sie tego nie wstydziła. Bała się ze to mogło wyglądać jakby się nim bawiła a tego nie chciała.
Kiedy usłyszała jak wygląda uniosła głowe i popatrzyła na niego jakby miała do czynienia z czymś dziwnym i nieznanym.
- No wiesz co. Albo masz skrzywienie psychiki, albo Ryo ci się podoba, ze mnie do niego przyrównujesz. - powiedziała niby poważnie, jednak zaraz wybuchła śmiechem. Zaraz potem jednak poczuła pościel na sobie. Otworzyła szeroko oczka i patrzyła na niego z wesołymi iskrami w nich.
- Naprawde? Gdzie? Mam się bac? - zapytała brodą sobie robiąc miejsce na twarz i usta. No chciała miec mozliwosć oddechu prawda?

- Już bardziej jest prawdopodobne, że mam skrzywienie psychiki, bo Ryo to... Ryo. - wzruszył ramionami. I tyle na ten temat, bo co można powiedzieć więcej? Ryo to przyjaciel, tak samo jak ona. Oboje byli dla niego ważni, ale Ryo to był facet, więc wobec niego nie czuł tego, co do Audi wtedy, na wieży.
Zaraz zrobił minę, jakby się głęboko zostanawiał.
- Porwę cię do Francji i lepiej, żebyś się bała. Przywiążę do kaloryfera, zgwałce, a na koniec podam tosty z serem. - zaśmiał się. Na dowód swoich słów zawinął ją w tą kołdrę i uniósł na rękach, po czym skierował się ku wyjściu z dormitoirum.

Gdyby czuł do niego to co do niej wtedy na wieży poważnie by sie zaczęła zastanawiać czy Nejt przypadkiem nie woli chłopców. Póki co pokazał jej ze woli dziewczynki i była z tego zadowolona, bo dobrze całował... No ale koniec, jeszcze Audi znowu się rozmarzy i zarumeini i będzie kicha.
- No wiesz co... To samo możesz zrobić tutaj. - powiedziała rozbawiona. Kiedy ją zawinął i uniósł zaśmiała się cicho. - Ale nie wiem czy to by się gwałt nazywało. - powiedziała zamyślona. W oczach cały czas iskrzyło jej się rozbawienie.

- Właśnie dlatego cię porywam, kotku. - pokręcił głową rozbawiony, używając jej nowego imienia. A raczej imienia, nadanego przez Nejta.
W sumie... miała rację. Może we Francji gwałt byłby bardziej romantyczny, ale tu było wszystko. Kaloryfer też się znajdzie. A po tosty mogą iść do kuchni, co właśnie zaplanował.
Postawił ją na chwilę na podłodze i odwinął z kołdry, po czym znowu chwycił na ręce.
- Idziemy do kuchni, po tosty. Miały być na koniec, ale będą na początek.

- Nawet z porwaniem to gwałt nie będzie, ale skoro tak bardzo chcesz to moge udawać. - powiedziała rozbawiona.
We Francji faktycznie byłoby romantyczniej, ale w zamku też by nie było źle. Chociaż gorzej z kaloryferem. Zawsze jednak zostaje łóżko... nie, zaraz, o czym ona myśli? Zboczony kotek z niej.
- No dobra, to można przestawić kolejność. - powiedziała rozbawiona kiedy znowu wziął ją na ręce. Tak jakby nie umiała chodzić. Chociaż to całkiem fajne było jak ktoś cie nosił. Bała się tylko że będzie dla niego za ciężka. Objęła go za szyję i połozyła głowę na jego ramieniu z lekkim usmiechem na ustach.

- Audi, ale ty zdajesz sobie sprawę z tego, że i tak nic wielkiego nie będzie? - zaptał już nie żartując. Nie chciał zostać przyczyną kłótci Audi i Lucasa. Skąd wiedział że są razem? Cóż, pogłoski chodzą, a reszty sam się domyślił. Wystarszy potrafić kojarzyć fakty.
Pogłaskał ją po głowie czując, jak się opiera o jego ramię.
- Spróbujesz tosty mojego wykonania. Przegonię skrzaty i sam je zrobię. - uśmiechnął się zadowolony ze swojego pomysłu. Lubił mówić o tym, że potrafił gotować. Kiedyś, zanim jeszcze dowiedział się, że magia także płynie w jego żyłach, chciał zostać kucharzem. Niestety, to marzenie się nie spełniło, ale... zawsze umiejętność pozostanie.

Przymknęła oczy.
- Nie niszcz moich wyobrażeń... To była taka kusząca perspektywa. - mruknęła cicho nie uśmiechając się już. Bardziej powiedziała to jednak do siebie niż do niego. Nie żałowała że jest z Lucasem, jednak z drugiej strony chciała też żeby było coś więcej pomiędzy nią i Nejtem. Tylko w takim przypadku musiała wybrać, a z żadnego z nich nie chciała zrezygnować. Była egoistką i doskonale o tym wiedziała.
- Umiesz gotować? No proszę, tego się po tobie nie spodziewałam. - powiedziała na nowo się uśmiechając. Uniosła na niego wzrok. - Nie chwaliłeś się ze umiesz gotować, nawet jezeli to tylko tosty są. - dodała chcąc odciągnąć ich od tamtego tematu. Nieprzyjemnie sie robiło, a miało być fajnie.

- W takim razie idziemy. - odpowiedział jej wesoło. Nie chciał jej sprawiać nieprzyjemności, tym bardziej, że to miała być ich pierwsza wspólna noc.
Wyszli.

Przyciągnęła Nejta do dormitorium. Dopiero za drzwiami go puściła. Walnęła się na wszystkie łózka które były złączone i uśmiechnęła się pod nosem.
- Najadłam się. - powiedziała zadowolona.
Znowu udało jej się tutaj wejść bez problemów. Jeszcze trochę i Gruba Dama zacznie ją uważać za Gryfonkę. Tylko żeby potem też mogła wejść do Krukonów. Przeturlała się na plecy i położyła sobie poduszkę pod głowę. Patrzyła na niego z uśmiechem na ustach.
- Serio będe cie męczyć żebyś mi jedzenie robił. - powiedziała rozbawiona.
Ciekawa wizja. Nejcior spokojnie wchodzi do WS, napada na niego Audi i zaciąga do kuchni żeby jej jedzenie zrobił. Zabawnie by było.

Jeszcze trochę a Gruba Dama będzie ją traktowała jak Nejta. Zalotne mrugnięcia, odpowiadanie na pytanie słodziutkim głosem... To by dopiero było śmieszne! Gdyby kobieta z obrazu zmieniła orientację, reszta portretów nie dałaby jej spokoju.
I Nejt też.
Podbiegł do łóżka i walnął się obok niej. Jak się wylegiwać to wylegiwać, bez żadnych wyjątków. Słysząc to, co mówi, natychmiast wyobraził sobie tę scenę. Audi leci do niego żeby zrobił jej coś do jedzenia. Normalnie jak Kate...
- Nie ma problemu, kiedyś to takich sytuacji byłem przyzwyczajony. - odpowiedział z uśmiechem, po czym przeturnał się na brzuch i klapnął głową w pościel. Zaczął coś mruczeć, ale jego słowa stłumione były materiałem, więc trudno było go zrozimieć.

Skrzywiła się słysząc że coś mruczy. Westchnęła cicho i szturchnęła go w brzuch.
- Jak mówisz to mów do mnie a nie do poduszki... No chyba że wolisz ją. - powiedziała ze słodkim uśmiechem na ustach.
Westchnęła cicho i przeniosła wzrok na sufit. Przechyliła lekko głowe przyglądając mu się jakby było to coś ciekawego. Ale nie miała nic innego póki co do roboty. Zerknęła na Nejta i wywróciła oczami.
- Dalej, przewracaj się na plecy, ciołku. - usiadła na łóżku i pchnęła go tak ze po chwili leżał już na plecach. Usmiechnęła się do niego zadowolona.

- Co, to już nawet nie można normalnie leżeć? - zapytał udając oburzonego. Teraz Audi chyba będzie nim całkowicie rządzić, skoro nawet mówi mu jak ma leżeć. Nie wkurzało go to, ale bawiło, choć... na dłuższą metę to mogłoby się stać denerwujące. Nie dbał jednak o to, ponieważ nie patrzył w przyszłość... dla niego liczyło się tu i teraz.
By się jej odpłacić podniósł się i ją też przeturlał, tak, żeby leżała na brzuchu. Patrząc na nią w tej pozycji przekrzywił lekko głowę i zapytał z iskrą w oku:
- Chcesz masaż?

- Nie, nie możesz normalnie leżeć jak do mnie mówisz. - powiedziała rozbawiona.
Nie chciała nim rządzić. Po prostu coś do niej mówił z twarzą w pościeli no to go obróciła. Poza tym nie miała nic przeciw zeby lezał jak chce. Przecież nie będzie mu tego zakazywać. Może sobie leżeć jak mu się podoba. Po chwili sama była na brzuchu. Wcisnęła twarz w pościel śmiejąc się cicho. Na jego propozycję uniosła głowę nieco zdziwiona.
- Jasne ze chce. A umiesz? - zapytała rozbawiona z lekką nutką wyzwania w głosie.

- Nie umiem, ale postaram się. - odpowiedział z prostotą. Miał udawać że potrafi robić masaż? Zamiast tego lepiej powiedzieć prawdę, bo inaczej w razie niepowodzenia nie wiedziałby, co powiedzieć. I co najważniejsze : lubił szczerość.
Z nadzieją, że nic jej nie zrobi usiadł na jej tyłku [xD] i zaczał delikatnie uderzać pionowo dłońmi o jej plecy, kierując je w dół i w górę, coraz szybciej. Po chwili przesunął swoje ręce na jej ramiona i zaczął je lekko masować ściskając je i rozluźniając.
Nie wiedział, czy tak się to robi, ale coś tego typu robili w filmach, więc próbował ich naśladować.

Zaśmiała się słysząc jego odpowiedź. Grunt to szczerość. Kiedy usiadł jej na tyłku wypuściła cicho powietrze. Nie spodziewała się ze tak usiądzie, myślała raczej ze gdzieś obok czy coś. Westchnęła cicho i kiedy poczuła jego dłonie zaczeła cicho mruczeć. Przymknęła oczy zadowolona.
- Jak na amatora całkiem nieźle ci idzie. - pochwaliła go cały czas cicho pomrukując.
Może to nie był szczyt mistrzostwa, jednak dobrze mu to szło. Na tyle dobrze że się powoli rozluźniała. Przymknęła oczy i westchnęła cicho. Rozchyliła usta oddychając troche spokojniej, jednak cały czas mruczała, nawet o tym nie wiedząc. Taki odruch bezwarunkowy.

- Dziękuję. - zaśmiał się zmieniając technikę delikatnych uderzeń. Teraz jeździł po jej plecach w górę i w dół, lekko ją szczypiąc. Nie bolało jej to, ale delikatnie łaskotało.
Sam z resztą musiał przyznać, że taki masaż to świetna zabawa. Cały czas głowił się, co następnego robić, jednak z jego twarzy nie znikał uśmiech. Podobało mu się to.
Słysząc, jak mruczy nie mógł się powstrzymać i pochylił się nad jej uchem nadal na niej siedząc.
- Kotek, kotek... - powiedział jej cicho do ucha szeroko się uśmiechając. Porównanie jej do kociaka było tak celne, jak przeniesienie się tutaj.

- Tak, kotek... Twój kotek... - wymruczała cicho.
Kiedy zaczęło ją łaskotać cicho się zaśmiała. Miała łaskotki, może nie jakieś wielkie, ale coś takiego też na nią działało. Kiedy się nad nią nachylił zamruczała głośniej. Obróciła twarz tak że teraz bokiem leżała i mogła na niego patrzeć.
- Tylko uważaj, jeszcze się przyzwyczaję i oprócz tego że będziesz moim kucharzem to jeszcze masażystą. - powiedziała z szerokim uśmiechem na ustach.
Jego bliskość na szczęście tym razem nie wywołał rumieńców na twarzy dziewczyny. Mimo wszystko czując zapach jego perfum mimowolnie uśmiechnęła się szerzej. Czasem miała wrażenie ze on doskonale wie co sie z nią dzieje w takich chwilach i robi to specjalnie.

Jej zapach też go rozpraszał. Pachniała bardzo przyjemnie, wręcz go tym przyciągała. Widząc jak jest blisko niej pochylił się jeszcze bliżej i cmoknął ją w policzek. Jako przyjaciółkę, ale jednak...liczyło się.
Odsuwając się zauważył, jak słodko się uśmiechała. Wyciągnął dłoń i poprawił jej włosy, żeby jeszcze bardziej widzieć jej twarz.
Przy niej ta cała magia się chowa! - skomentował wesoło w myślach. Zamiast tego na głos wypowiedział:
- Służę Ci. - zaśmiał się i wstał z niej, po czym wykonał przed nią głęboki ukłon. - Coś jeszcze, moja pani?

Przyciągała... O to chodziło. Wszystko w niej miało przyciągać mężczyzn. Wygląda, zapach, głos, ruchy. Dosłownie wszystko, była takim chodzącym wabikiem.
Kiedy z niej zszedł przeturlała się na plecy i oparła się na łokciach patrząc na niego. Buziak w policzek... Szkoda ze żadnemu z nich nie starczyło odwagi żeby posunąć się dalej. Ale nie wymagała tego od niego, a sama czegoś takiego nie zrobi. Szkoda.
- Hm... Póki co nie mam życzeń... Chociaż... Gorąca kąpiel z olejkami zapachowymi. - oczy jej rozjaśniały i spojrzała na niego. Zaraz jednak się naburmuszyła. - Moglibyśmy iść do łazienki prefektów, ale pewnie nie będziesz chciał się ze mną kąpać, prawda? - mruknęła niezadowolona.

Nie chciał posuwać się o krok dalej tylko z jednego powodu : Gdyby Lucas się dowiedział, Audi miałaby przekichane. A tego jej po prostu nie mógł zrobić, skoro ona była szczęśliwa z nauczycielem. Nie chciał jej tego zepsuć.
Słysząc jej propozycję przekrzywił głowę. Czy chciał? Pewnie, że tak. Ale... no właśnie. Znowu te same myśli co chwilę wcześciej. Cholerny Luk, wszystko im psuje. [xD]
- Jasne, że możemy pójść, tylko że widzę dwa problemy. Pierwszy jest taki, że nie mogę tam wchodzić, ponieważ nie jestem prefektem, a drugi... - zastanowił się chwilę - Drugiego nie będzie, jeśli będziemy się kąpać w strojach.
Widząc jej niezadowoloną minę pokręcił głową.
- Audi, nie chcę was skłócić z Lukiem, to wszystko.

Wywróciła oczami.
- Wejście do łazienki nie będzie problemem. Wejdziesz ze mną po prostu. A co do Luka... Nie dowiedział się o tym co było na wiezy, więc czemu o tym miałby wiedzieć? - zapytała siadajac na łóżku.
Nie chciała się kłócić z Davisem, jednak... Wkurzało ją to że wiecznie go nie było. Miał być i go nie ma. I tak w kółko. Raz tylko wyszli razem do Hogs. Nic więcej. A ona chciała takiego związku z prawdziwego zdarzenia. Z Nejtem byłoby jej o wiele łatwiej. Lucas ja kręcił i ogólnie niebezpieczeństwo ją kręciło coraz bardziej, ale chciała też stabilizacji, cokolwiek by to znaczyło.

- Lubisz igrać z ogniem, prawda? - zapytał uśmiechając się krzywo i podchodząc do okna, żeby Audi nie widziała jego miny.
Jeśli to wszystko się wyda, Lucas i Audrey tego nie przetrwają. Nie ma szans. Takie zachowanie jak na wieży i teraz wspólna kąpiel w łazience prefektów? Jasne, że podobał mu się ten pomysł, ale... jak ona chce osiągnąć stabilizację, skoro jest z Lukiem a równoczeście całuje się Nejtem? Może Lucas dużo wyjeżdżał i ciągle go nie było, ale to nie jest powód, żeby Audi zachowywała się właściwie w podobny sposób wobec dwóch mężczyzn.

Patrzyła na niego i westchnęła cicho.
- Nie ważne. Zapomnij. - powiedziała cicho, jednak tak żeby usłyszał.
Wzięła swoje rzeczy i poszła do łazienki. Zamknęła drzwi i oparła się o nie plecami przymykając oczy. Nie chciała się tak nimi bawić, jednak nadal nie wiedziała co robić. Nie miała nawet kogo się poradzić. Katie jej pewnie nie zrozumie, nie mogła iść z tym ani do Lucasa ani do Nejta, co najwyżej jakby Candice znalazła to może by jej coś poradziła. Zaraz odsunęła się od drzwi i poszła pod prysznic. Umyła się szybko i przebrała w piżamę. Chwile jeszcze siedziała w łazience czesząc się i susząc włosy. Potem wyszła i klapnęła na łóżko wcześniej rozwieszajac ręcznik. Wsunęła się pod kołdrę i przytuliła do poduszki.

Widząc jak w milczeniu idzie do łazienki i po kilkunastu minutach z niej wraca, westchnął cicho. Położył się obok niej i objął ją mocno ramieniem. Niech wie, że ma w nim wsparcie bez względu na wszystko.
- Przepraszam... Nie chciałem ci tego wszystkiego utruniać... - powiedział cicho do jej włosów, ponieważ była ustawiona do niego tyłem. Zaczął ją głaskać po policzku, starając się ją zrozumieć. Kiedy nic z tego nie wyszło, poprosił :
- Mów do mnie tak, jakbym był kimś postronnym. Jakąś twoją przyjaciółką.

- Nie utrudniasz. Stawiasz sprawę jasno, to ja przeginam. Zachowuje się jak egoistka i tyle. Chciałabym i ciebie i Lucasa, ale to jest nie możliwe. - powiedziała cicho czując jak ją przytula do siebie. Przygryzła lekko wargę. Przymknęła oczy czując jego dłoń na policzku. Miała go traktować jak przyjaciółkę? To praktycznie niemożliwe, bo to wszystko też jego dotyczyło.
- Strasznie mnie kręcisz i w ogóle. Lucas też. Z tym że on był wcześniej niż ty. Gdybyś ty był wcześniej to nie byłoby takiego problemu. A teraz nie wiem co robić. Nie chce rezygnować z żadnego z was. - powiedziała cicho. Nie wiedziała czy on jej pomoże czy nie. Jednak jak to wszystko powiedziała poczuła się lżej trochę. Z drugiej strony była zawstydzona ze to wszystko mu powiedziała. W końcu to też dotyczyło Nejta, ale przez ta chwilę wyłączyła to myślenie.

Nie przestawał jej głaskać. Powiedziała to, co jej na sercu leżało i dobrze, że tak się stało. Wreszcie mógł ją zrozumieć, chociaż nie wiedział, czy jej jakoś pomoże. Chciał jej pomóc, w końcu od tego są przyjaciele, prawda? A skoro miał być postronnym obserwatorem...
- Nie powinnaś zrywać z Lucasem. Sama wiesz o tym, że coś do niego czujesz i nie chcesz go stracić. - powiedział udając dziewczęcy głos. Miał nadzieję że to zabrzmiało, jakby jakaś jej przyjaciółka udzielała jej rady. - A Nejt zawsze miał być tylko przyjacielem. Wiesz o tym doskonale. Traktuj go jak przyjaciela, to na pewno żadne z was nie będzie odrzucone. Ani ty, ani Lucas ani... Nejt.

Skrzywiła się lekko.
- Nie wiem czy coś czuje do Lucasa. Kręci mnie... Może troche przez to ze jest nauczycielem, ale też na bank przez to ze jest przystojny i ciekawy. Gorzej że z tobą jest podobnie. - powiedziała cicho. Kiedy udawał dziewczęcy głos nie mogla się nie uśmiechnąć. Odwróciła się do niego przodem. Uśmiechnęła się lekko. - Miałeś być przyjacielem, tylko nie chce żebyś był tylko przyjacielem. Chce żebyś był dla mnie kimś więcej.

On też chciał, żeby to było coś więcej, ale... najbardziej liczy się jej szczęście.
- Podejmij własną decyzję. Jakakolwiek by była, jestem z tobą. Nie obrażę się o nic, co postanowisz. - powiedział już swoim głosem patrząc jej głęboko w oczy. Pogładził ją ostatni raz po policzku i wziął rękę.
Naprawdę tak czuł. Może robić co chce, może być z Lucasem, może być sama... przyjmował wszystko, co tylko mogło ją uszczęśliwić. Jeśli istotnie będzie szczęśliwa, on także będzie się tak czuł.

Skinęła głową.
- I wiesz co? Popracuj nad damskim głosem. Nie idzie ci. - powiedziała uśmiechając się juz bardziej swobodnie.
Nie wiedziała co zrobi, lae będzie musiała pogadać z Lucasem. Sama rozmowa z Nejtem nie wystarczyła. Musiała być jeszcze rozmowa z Davisem. A na to się troche zbierze. Wychyliła się i pocałowała go w kącik ust. Usmiechnęła się do niego wesoło.
- Dziękuję, Nejcio. - pomógł jej chociażby tym ze mogła się wygadać. W tym momencie to było najważniejsze.

Odchrząknął i odpowiedział na jej pytanie pięknym, czystym sopranem:
- Nie ma sprawy, popracuję nad tym. - a chwilę później już mocno kaszlał, ponieważ taki wycisk dla jego krtani to było czyste samobójstwo. W końcu... jaki normalny chłopak mówi głosem baby? Tylko Nejt, a on do całkowicie normalnych się nie zaliczał. [xD]
Gdy poczuł, jak delikatnie go całuje wziął głęboki wdech. Całe jego płuca napełniły się jej przyjemnym zapachem. Uwielbiał go niemal tak samo, jak jej całą osobowość.
- Nie ma sprawy. Mówiłem, że służę pomocą. - zaśmiał się i ponownie ją objął.

Wtuliła się w niego uśmiechając się wesoło.
- No musisz popracować. Kiepsko ci to na razie idzie - powiedziała rozbawiona i przymknęła oczy wtulając twarz w jego koszulę.
Westchnęła cicho i uśmiechnęła sie trochę szerzej. Tak razem w łóżku jest o wiele przyjemniej i cieplej. Nawet jeżeli perspektywa to tylko i wyłącznie spanie. W tym momencie tez doszło do niej czemu jest taką egoistką. Chciała przestać być grzeczną dziewczynką. Tylko gorzej że to źle wpływa na wszystkich w około niej i jej relacje z innymi.

Przycisnął ją do siebie, żeby nie było im zimno. Mimo że już powoli nadciągało lato, noce były bardzo chłodne. A to, że zamek był bardzo stary nie pomagało oknom utrzymywać ciepła w pokoju. Nieraz zdarzało się tak, że po zamku hulały bardzo silne przeciągi.
Podniósł się lekko na łokciu i chwycił lewą ręką kołdrę, którą następnie otulił siebie oraz bardzo dokładnie Audi. Zadowolony oparł swoją brodę na czubku jej głowy i zaczął sobie cicho nucić. Po chwili przerwał, mówiąc:
- Wiesz, może jednak nie będę ćwiczył mówienia jak dziewczyna. Wolę być mężczyzną niż kobietą. - zaśmiał się cicho.

Zaśmiała się cicho.
- Też ciebie wole jako mężczyznę. - powiedziała z uśmiechem na ustach.
Ziewnęła krótko i wtuliła nos w jego szyję. Westchnęła cicho zamykając oczy. Poczuła jak chłopak ich opatula. Zacisnęła lekko pięści na jego koszuli i ponownie ziewnęła.
- Teraz to już idziemy spać... - mruknęła cicho układajac się wygodniej.

Pochylił się i pocałował ją delikatnie w usta. Nic wielkiego. Zero pożądania, tylko... przywiązanie? Coś koło tego.
Po chwili z położył się na plecach i przyciągnął do siebie Audi. Tak było o niebo wygodniej. Patrzył w sufit. Zastanawiał się, czy może sobie pośpiewać, jak to zawsze robił przed zaśnięciem. Najwyżej szyby popękają...
- Ach śpij, kochanie... tarantula łazi ci po ścianie... Zaraz wezmę gruby kij, tarantulę prosto w ryj, a ty sobie słodko śpij... - nie mógł się powstrzymać i wybuchnął śmiechem. [xD]

Położyła głowę na jego klatce piersiowej. Kiedy usłyszała jego śpiew zaczęła się śmiać. Uniosła głowę patrząc na niego rozbawiona.
- Współczuje twoim dzieciom jak będziesz im śpiewał takie kołysanki. - powiedziała ze śmiechem. Przy czymś takim zasnąć? Raczej nie bardzo. Jeszcze bardziej ją to wszystko rozbawiało a mieli iść spać! Westchnęła cicho i pokręciła głową.
- Zawsze tak śpiewasz przed spaniem? - zapytała uśmiechając sę cały czas szeroko. To było cudowne. Mogła się przy nim wygadać, on jej pomaga, a potem znowu jest tak jak było. Niesamowite, ale strasznie przyjemne.

- Takie kołysanki jak ta zostawiam dla wyjątkowych osób, ale... tak, zwykle sobie śpiewam. Już dawno weszło mi to w nawyk. - spojrzał na nią uśmiechając się lekko. - Chociaż nie zawsze pomaga to zasnąć, jak na przykład w tym wypadku.
Jedną rękę położył na jej plecach i zaczął wystukiwać palcami jakiś tylko sobie znany rytm. Po chwili znowu na nią spojrzał. Jak ona ślicznie wyglądała jak zasypia... jakby wszystkie jej zmartienia ulatywały wraz ze świadomością. I tak pewnie było.
Coraz bardziej się cieszył z tego, że dołączył do Hogwartu. Takiej przyjaciółki nie ma nigdzie, w żadnym innym państwie czy na innych kontynentach. Jest tylko jedna Audi. Współczuł wszystkim tym, którzy jej nie znają.

- No teraz to ani troche nie pomogło. - powiedziała rozbawiona przymykając ponownie oczy. Cały czas jednak się uśmiechała pod nosem.
Też się cieszyła ze Nejt przeniósł się tutaj. Gdyby nie to to by go nie poznała i byłoby nudno. Cały czas byłaby pewnie dziewczyną która stara się być grzeczna i niewidoczna. A on sprawiał że czuła się bardziej... naturalnie. Przy nim nie musiała się pilnować (za bardzo), nie musiała się uczyć. Lubił ją taką jaka jest. I dlatego go uwielbiała. Kochała w nim to jaka się przy nim stawała. Był najlepszym przyjacielem jakiego mogła kiedykolwiek spotkać. Już teraz zazdrościła dziewczynie która kiedyś tam może z nim będzie.

- Zaśniesz, zaśniesz. Ze mną zawsze się zasypia. - zaśmiał się lekko, po czym zasłonił sobie usta przez ziewnięciem. Był już mega zmęczony, ledwo się na nogach trzymał... a raczej na plecach. Mimo wszystko zamknął oczy i zaczął spokojniej oddychać, nadal obejmując Audi. Jego rysy twarzy wygładziły się całkowicie, a na twarz jak zwykle podczas snu wyszedł lekki uśmieszek. Wyglądał jak słodki dzieciaczek.